De ontbloeiing des levens

Mijn schilderij is voornamelijk gebaseerd op de foto die ik gemaakt heb tijdens een tekenexcursie naar de VisKringloop waar ik een foto gemaakt heb van een prachtige oeverbloem en een bij. Ikzelf vind het altijd prachtig om door een omgeving te lopen die rijkelijk omgeven is door bloemen en planten. Mede daardoor heb ik besloten om deze oeverbloem te schilderen.

Daarnaast deed het schilderij mij ook aan mijn eigen theorie denken die ik ooit eens bedacht heb. Mijn zelfverzonnen theorie heet ‘de bloemtheorie’ waarin ik stel dat de (introverte) mens net als een bloem is. Om een klein, minuscuul plantje namelijk te laten bloeien heeft de plant liefde en aandacht nodig. In dit geval houdt liefde natuurlijk liefde voor bloemen en de natuur in en houdt aandacht de juiste verzorging voor de plant in. Als we dit concept op mensen toepassen dan heb ik gemerkt, vooral aan mezelf, dat dit grotendeels overeenkomt met bindingen tussen mensen. Als een (voornamelijk introvert) mens voldoende aandacht, affectie en liefde van een ander mens krijgt, zal hij zich geleidelijk voor een ander open gaan stellen en als het ware net als een bloem ontpoppen. In mijn schilderij staat de bloem centraal voor het proces van het openstellen van de mens aan iemand anders en staat de bij symbool voor degene die de ander aandacht, affectie en liefde geeft door zijn devotie en affectie. Dit wordt dus gesymboliseerd door de aanraking van de bloem door de bij.